عزیزه دلم رفته سفر.... خدا به همرات گل قشنگم !
بی همگان به سر شود بی تو به سر نشود
داغ تو دارد این دلم جای د گر نمی شود
بی تو برای شاعری واژه خبر نمی شود
بغض دوباره دیدن ات هست و بدر نمی شود
فکر رسیدن به تو فکررسیدن به من
از تو به خود رسیده ام این که سفر نمی شود
بی همگان به سر شود بی تو به سر نشود
داغ تو دارد این دلم جای د گر نمی شود
دلم اگر به دست تو به نیزه ای نشان شود
برای زخم نیزه ات سینه سپر نمی شود
صبوری و تحمل ات همیشه پشت شیشه ها
پنجره جز به بغض تو ابری و تر نمی شود
بی همگان به سر شود بی تو به سر نشود
داغ تو دارد این دلم جای د گر نمی شود
صبور خوب خانگی شریک ضجه های من
خنده ی خسته بودنم زنگ خطر نمی شود
حادثه ی یکی شدن حادثه یی ساده نبود
مرد تو جز تو از کسی زیر و زبر نمی شود
بی همگان به سر شود بی تو به سر نشود
داغ تو دارد این دلم جای د گر نمی شود
به فکر سر سپردن ام به اعتماد شانه ات
گریه یی بخشایش من که بی ثمر نمی شود
همیشگی ترین من لاله ی نازنین من
ا که جز به رنگ تو دگر سحر نمی شود
بی همگان به سر شود بی تو به سر نشود
داغ تو دارد این دلم جای د گر نمی شود
