نی با دل خرم زن !

گر عارف حق بینی، چشم از همه برهم زن
چون دل به یکی دادی، آتش به دو عالم زن
هم چشم تماشا را، بر روی نکو بگشا
هم دست تمنا را، در گیسوی پر خم زن
هم نکتهً وحدت را، با شاهد یکتا گو
هم بانگ انا الحق را، بر دار معظم زن
گر تکیه دهی وقتی، بر تخت سلیمان ده
ور پنجه زنی روزی، در پنجهً رستم زن
گر دردی از او بردی، صد خنده به درمان کن
ور زخمی از او خوردی، صد طعنه به مرهم زن
چون ساقی رندانی، می با لب خندان خور
چوی مطرب مستانی، نی با دل خرم زن

فروغی بسطامی